Gewoon zomaar.

Afgelopen weekend deed de herfst sterk zijn intrede en overleed mijn oma. Het ging allemaal sneller dan verwacht en ik vond het ook allemaal best onverwachts. Ik schrok dan ook toen ik het telefoontje kreeg vorige week. Deze week word onverwachts gevuld met dingen die ik eigenlijk helemaal niet wil. Die ik niet zag aankomen.

Afscheid nemen. Condoleren, crematie. Het zal een emotionele week worden. Oma heeft nu de rust die ze verdiend. Haar gedachtes hoeven niet meer te dwalen door de mist en ik vind het een fijne gedachte dat ze nu bij opa is. Dat ze nu na 10 jaar weer samen zijn. Ik ben blij dat haar een snelle, rustige, pijnvrije dood was gegund. Ik ben blij dat er iemand van de familie bij haar was toen ze insliep. Ik ben blij dat ik veel mooie herinneringen heb aan een jonge vlotte oma toen ik nog een druk klein meisje was en opgroeide. Ik ben blij dat ik heb kunnen genieten van mijn oma voordat de dementie haar vond. Ik ben blij dat ik die herinneringen heb. Meer wil ik er eigenlijk niet over zeggen op mijn blog. Meer ga ik er niet over zeggen op mijn blog. Sommige dingen passen beter thuis in privé sferen en niet alles hoeft online.

Ik zie de bladeren langzaam verkleuren en als ik hier naar buiten kijk zie ik meer oranje dan groen aan de bomen. De herfst is duidelijk begonnen en ik ben blij met het beetje zon wat ons nog gegund is. Ik ben blij dat het nog niet zo koud is en de achterdeur nog open kan staan. Lekker even wat frisse lucht naar binnen als ik uit mijn werk kom. Ik ga even wat blogjes lezen en dan een hapje eten voor de tv. Gewoon omdat het kan.

20 gedachten over “Gewoon zomaar.”

  1. Gecondoleerd meid! En je hebt gelijk hoor, je hoeft niet alles te delen. Wel fijn dat je zulke mooie herinneringen aan je oma hebt. Sterkte de komende tijd!

  2. Sommige dingen wil en hoef je niet (te) delen op je blog en dat is volkomen begrijpelijk. Neem je tijd om dit verlies te verwerken en koester de mooie momenten die jullie samen hebben gehad! x

  3. Ik voel je Sam, ik weet precies wat je bedoeld, hier was het precies hetzelfde met mijn oma, maar ik weet dat ze nu samen zijn. En de mist, ja, gelukkig ook hier, hele mooie herinneringen aan toen ik jong was en zij ook nog met mij stond touwtje te springen. Mijn dochter heeft al andere herinneringen helaas en zegt ook… ‘ik zou willen dat ik haar nog had gekend zoals jij en grote nicht hebben gedaan.’ En dan ja, moet ik toch even slikken…

    Dikke knuffel en heel veel sterkte!

    X

Reacties zijn gesloten.

Scroll naar boven