Ik heb zojuist dit bericht een tag gegeven en dit bericht zal de laatste zijn onder deze tag. Alleen al dat feit maakt me weer aan het huilen. Dat het hier de afgelopen dagen stiller was dan normaal heeft alles te maken met Bink. Ik had het op Twitter al verteld maar een blog moest even wachten. Afgelopen zaterdag heb ik Bink voor het laatst kunnen knuffelen, kunnen zien, kunnen aaien, kunnen overladen met kusjes en dat doet zo´n vreselijk veel pijn. Bloggen trok ik even niet.
We dachten dat Bink minstens nog een aantal maanden bij ons zou zijn. Het ging tenslotte goed met zijn hart medicatie. Ik had vorige week een nachtmerrie, vrijdag avond in bed zei ik tegen Tommy dat ik het gevoel had dat Bink niet lang meer bij ons zou zijn. Waar dat gevoel vandaan kwam? Ik heb geen flauw idee, ik weet alleen dat mijn gevoel helaas juist was.
Zaterdag ochtend na zijn eerste plas zakte hij in de woonkamer in elkaar. Ik kreeg hem niet gelijk weer op de been en riep Tommy in paniek. We kregen hem in zit positie en ik liet hem wat drinken. Ik gaf hem zijn medicijnen en een extra plak worst, dit ging er goed in. Toen ik zijn lip omhoog deed zag ik dat zijn tandvlees helemaal bleek was, ik wist dat dat niet best was. Bink liep zelf terug naar zijn kussen en we bleven even bij hem zitten, ik zei dat Tommy maar vast moest gaan douchen en ik bleef bij Bink.
Ik ben naast hem gaan zitten op de grond, heb hem gekroeld en geaaid. Tot hij weer in elkaar zakte en geen kracht had. Ik gilde weer om Tommy. Tommy kwam naar beneden gerend en heeft de dierenarts gebeld. We konden gelijk komen. Terwijl ik Bink huilend in zijn reis bench hielp en snel een jeans aanschoot wist ik dat dit de laatste trip naar de dierenarts zou worden. Ik voelde het gewoon. Bij de dierenarts aangekomen hebben we Bink op de tafel geholpen waar hij bleef staan. De dierenarts besloot gelijk een punctie te nemen na het voelen aan zijn bolle buik.
Er kwam puur bloed de naald in, Bink had een interne bloeding en was langzaam van binnen aan het leeg bloeden. Dat verklaarde zijn bleke tandvlees en zijn flauw vallen. Dat er niks meer aan te doen was wist ik gelijk, maar toen de dierenarts dat ook hardop zei heb ik staan brullen. Ik heb uiteraard direct besloten dat inslapen dan ook moest gebeuren, Bink had op dat moment nog geen pijn en ik wilde absoluut niet dat hij dat zou gaan krijgen. Maar het was zo vreselijk zwaar om hem te laten gaan.
Mijn hart ligt in duizend stukjes, ik wist dat dit moment ooit zou komen, iedere huisdier eigenaar weet dat het komt. Maar dat het zo’n pijn zou doen, deze pijn, daar was ik toch niet helemaal op voorbereid. Als je nooit van een hond of kat gehouden hebt kun je je waarschijnlijk niet voorstellen waar ik het over heb. Het voelt alsof ik een deel van mezelf kwijt ben. Bink was mijn beste maatje in de afgelopen jaren. Bijna 10 jaar waren we samen, waren we close, was hij mijn knuffel kontje. Zijn sterke karakter is niet meer. Komt nooit meer terug, ik kan hem nooit meer aanraken, dat besef heeft me de afgelopen dagen dikke ogen en wallen bezorgd.
Bink was niet alleen maar een hond voor mij, Bink was een karakter, een persoonlijkheid. Mijn allerliefste mannetje. Zaterdag avond ben ik met Tommy naar Gorinchem geweest, naar de carnaval. Niet omdat ik wilde hossen, maar ik wilde heel graag bij mijn familie zijn. Het was ook even afleiding, een paar uurtjes niet thuis zijn vond ik bijzonder prettig. Toen we die nacht thuis kwamen kwam de klap gewoon weer natuurlijk. Bink zat niet voor de verwarming op ons te wachten. Zondag was een hel en ik zocht afleiding in de tv. Hoofd op 0 en films en series kijken en tussendoor janken.
Ik heb mezelf het weekend vooral ook onmogelijke verwijten gemaakt. Waarom heb ik die vrijdag in bed tv gekeken? Waarom heb ik niet de hele dag geknuffeld met Bink? Als ik het geweten had dan had ik vorige week veel meer met hem geknuffeld, had ik hem wel weer op de bank gelaten, had ik hem de hele avond op schoot genomen. Hm, het is wel prettig om in de woonkamer op sokken te lopen, geen haren of kwijl. Sam, hoe kun je dat nou denken?! Liever nog jaren kwijl en haren als Bink maar hier is. Het regent, ik hoef niet meer door de kou en regen naar buiten en kan lekker op de bank blijven. Neeeeeee, ik wil naar buiten door de regen, kou en wind. Als Bink maar hier is. Maar hij is hier niet meer en hij komt nooit meer terug. Mezelf onmogelijke verwijten maken is zinloos. Ik ben altijd goed voor hem geweest en Bink was verwend en ontzettend geliefd.
Bink is zaterdag rustig en pijnvrij ingeslapen. Ik kan alleen maar dankbaar zijn dat Tommy en ik thuis waren, dat Bink niet alleen was. Hij zou 12 maart 10 zijn geworden. Helaas heeft hij deze leeftijd niet mogen halen. Hij zal voor altijd in mijn hart zitten, ik zal nog veel en vaak aan hem denken, ik zal hem missen. Ik mis hem vreselijk en het doet zeer. Ik weet dat de tijd dit zal helen, af zal zwakken en dat het makkelijker word om thuis te komen in een stil huis, maar op dit moment is het gewoon zwaar klote. Helaas is vaarwel voor altijd.
Oh Sam, wat een verschrikkelijk nieuws. Wat ontzettend erg. Ik weet helaas maar al te goed hoe je je voelt. Bij Spike is het helaas precies zo gegaan en ik voelde mij zo immens schuldig en was zo boos op mijzelf.
Lieve Sam, neem je tijd en probeer het verdriet een plekje te geven. Lieve Binck waakt over je. Hele hele dikke kus!
Ahh nee, arme lieve Bink. Zo sneu wanneer je je huisdier verliest. Lieve Sammie, heel veel sterkte komende tijd en wat heb je dit mooi verwoord. 🙁 Liefs
Ik vind het zo ontzettend erg voor je. Ik vond het al moeilijk toen onze logeerhond na 3 maanden naar huis ging. Dat was niet eens mijn hond en jij, jouw mannetje, jouw maatje, bijna 10 jaar samen. Sterkte, Sammie! X
Ik heb dit artikel met tranen in mijn ogen zitten lezen. Wat verschrikkelijk, Sammie. Ik weet zo goed hoe dit voelt. Heel veel sterkte! En wat een prachtige foto’s van Bink!
Lieve schat, ik begrijp je verdriet, en weet dat dat nog wel even duurt.
Maar hou in je koppie dat jouw binkie n supergoed leven heeft gehad bij en met jou.
Eigenwijs, dominant en superverwend was je mannetje, en als jij er niet was zorgde z’n oma wel voor hem. Dus niet je eigen schuldig voelen, want je bent een super baasje geweest en jullie waren een superkoppel saampies.
Dikke kuzzzzzz en knuff voor jou m’n koekie. Xxxx
Och meissie toch, wat erg! Ik heb altijd honden om me heen gehad en weet wat een gemis dit is en dat je soms, tegen beter weten in, denkt had ik maar dit… had ik maar dat…Maar Sammie, ik ben er echt van overtuigd dat Bink zich geen beter baasje had kunnen wensen!
Ik wens jou/jullie heel veel sterkte toe!
Oh Sammie, ik heb dit met tranen in mijn ogen gelezen. Wat heb je een mooi en sterk stuk geschreven. Ontzettend veel sterkte <3 Ik snap je gemis erg goed.
Wat vreselijk. Ik heb gewoon kippenvel van je verhaal. Moet er niet aan denken om mn hondje ooit weg te moeten brengen. Heel veel sterkte meis! En Tommy natuurlijk ook.
Oh meid, ik voel ontzettend met je mee. Wat moet het zwaar voor je zijn en zo verdrietig. Ik leef met jullie mee. Sterkte! Liefs.
Ahh meis, wat vreselijk. Weet heel goed hoe dit is en snap je gemis dus goed. Je hebt een prachtig stuk geschreven waar de liefde voor jullie vriendje echt vanaf spat. Heel veel sterkte! Liefs
Wat een mooie foto’s van Bink, echt een eerbetoon. Heel veel sterkte de komende tijd X
Pffff Sam, ik voel je pijn gewoon, afschuwelijk gevoel. Wat heb je alles weer mooi verwoord in je blog. Ik wens jullie heel veel sterkte met dit verlies, verwijt jezelf niets, want wat een mooi leven heeft Bink gehad bij jou. Hou je taai meis.
Zo ontzettend rot… Je hoeft je niet schuldig te voelen om het knuffelen, want ik weet zeker dat Bink zijn hele leven lang fijn met je geknuffeld heeft. Heel veel sterkte. xxx
Er straalt zo veel liefde uit jouw woorden 💕! Gecondoleerd en heel veel sterkte.
Oh nee, wat erg! Ik kon me dit soort verdriet voordat ik katten had inderdaad niet voorstellen, maar nu des te meer meis. Heel veel sterkte jullie!
Wij hebben een maand geleden onze lieve labrador moeten laten inslapen na 12 jaar. Ik weet perfect hoe je je nu voelt, mijn man en ik en de kinderen huilen elke dag, we missen haar zo verschrikkelijk, ze was onze grootste schat…
Heel veel liefs en sterkte!! Xx
Bijzonder dat je het voelde aankomen Sammie, zegt genoeg over je band met Bink.. ik kan je wel zeggen daar het echt over gaat, mar uit ervaring weet ik dat het gemis blijft… je kan het steeds beter een plekje geven… onze Tara is nu bijna 3 jaar uit ons leven, maar ik mis haar nog steeds, denk vaak aan haar.. zij was echt mijn hond, net als Bink echt jouw hond was.. Het is gewoon een klote gevoel en sorry, maar dat blijft echt nog even..
Héél veel sterkte…
Heel veel sterkte! Wel heel mooi geschreven ♥
Oh wat een verschrikkelijk nieuws.. Heb je mooie woorden met een brok in m’n keel gelezen. Heel veel sterkte toegewenst!
Wat zullen jullie Bink missen en hem tijdens zoveel dagelijkse momenten aan hem denken. Fijn dat jullie tot op het laatst er voor hem konden zijn en echt afscheid hebben kunnen nemen. Heel veel sterkte Sammie en Tommy!
Wat vreselijk nieuws, Ik heb je verhaal met tranen in mijn ogen gelezen. Gek he, dat je toch kunt aanvoelen wanneer er iets met je dier gaat gebeuren. Veel sterkte voor jullie!
Oh wat ontzettend rot voor je! Het is zo ongelooflijk verdrietig om een dier te verliezen. Ik wens je veel sterkte!
Lieve Sam, wat herkenbaar is dat enorme verdriet.
Ik kan je alleen maar heel veel sterkte toewensen!
Die gevoelens die je hebt zijn doodnormaal, hoor. Ik heb jammer genoeg ook al tweemaal een hond moeten afgeven. Een keer door een ongeval en de tweede hebben we ook moeten laten inslapen. Het is walgelijk pijnlijk. Ik begrijp je gevoel maar al te goed. Maar je hebt de beste keuze gemaakt. Bink heeft geen pijn gehad en heeft een waardig einde gehad. Dat is belangrijk, hè. En vooral: hij werd omringd door 2 geweldige baasjes.
Heel veel sterkte :*
Het is zo iets heftigs, een huisdier verliezen. Sommige mensen onderschatten het zo.
Je maatje is er niet meer en dat is zo verdrietig. Je hebt het ontzettend mooi geschreven en wens je heel veel sterkte !
Wat een verschrikkelijk nieuws en ik weet precies hoe je je voelt. Met de tijd wordt het draaglijker, maar het gemis gaat natuurlijk nooit weg. Het lijkt mij een fijn gevoel om te weten dat Bink geen pijn heeft gehad. Mango en ik gaan nu ook door een moeilijke fase en de gedachte om hem te verliezen of afstand van hem te moeten doen maakt mij gek van verdriet. Heel veel sterkte lieve Sammie! Prachtige foto’s ook van Bink, koester ze! 🙂
Ik vind het vreselijk om te lezen dat Bink er niet meer is. Heel veel sterkte Sammie! Koester die mooie momenten met die lieverd van je!
Jeetje meid… wat ontzettend heftig om te lezen! Ik snap best dat je behoorlijk van slag bent / verdrietig…. Sterkte de komende tijd!!
Dubbele gevoelens. Ik begrijp het wel. Het blijft een verschrikkelijk gemis. Heel veel sterkte gewenst. Een hond is gewoon je kind. Ik weet er alles van. Kus!
Ahw nee, wat heftig zeg! Heel veel sterkte. X
Heel veel sterkte en een dikke knuffel! X
Wat vreselijk :'( Heel veel sterkte met dit verlies!
Heel veel sterkte Sammie en Tommy. Vreselijk dit. Ik hoop dat de mooie herinneringen altijd blijven en dat Bink een mooi plekje in de hondenhemel heeft.
Oh Sam wat ontzettend k*t! Een huisdier is net zo goed een familielid, een vriend… Heel veel sterkte!
Prachtige foto’s van jouw stoere Bink zijn dit trouwens.
Ik weet precies waar je het over hebt, zelfs de dieren van andere familie leden door de tijd heen, mis je nog steeds, maar altijd zijn er wel momentjes dat we het nog over hen hebben, lachen, glimlachen en dan het besef, dat je ze zelfs na ruim 15 jaar nog mist… Je gaat het ook missen, en rouwen, en nog vele tranen laten, en ik wens jou heel veel sterkte lieve schat, jullie allebei.
X
Wat een verschrikkelijk nieuws. Gelukkig waren jullie thuis en is hij zacht kunnen inslapen. Je voelt aan dit artikel gewoon hoe erg Bink geliefd was. Heel veel sterkte, Sammie!!! <3
Echt heel verdrietig nieuws mop. Nogmaals een dikke knuffel <3. Liefs.x
Ik weet wat het is om een geliefd huisdier te moeten missen, heel verdrietig. Sterkte!
Meisje ik heb zo met je te doen. Ik snap wat je voelt en wat iedereen ook zegt, het doet gewoon pijn. Neem je alsjeblieft niks schuldig qua gedachtes of momenten, Bink heeft een heerlijk leventje gehad bij jullie en had zich geen betere baasjes kunnen wensen. Ik wens jullie heel veel sterkte en de pijn zakt wel, echt. Klinkt als een cliché, maar geef het de tijd die jij nodig hebt.. De prachtige herinneringen blijven altijd!
Nee! gewoon nee! Ik denk dat Bink een echt hondenleven bij jullie heeft gehad. Jullie waren zo goed voor hem. Ik snap dat je je schuldig voelt. Toen jaren terug mijn konijn overleed, waren we op vakantie, ik heb dus nooit afscheid kunnen nemen. Ik voelde me zo schuldig, nu denk ik vaak op een positieve manier terug, maar echt, het schuldgevoel zakt na verloop van tijd wel iets.
Oh, zo’n verschrikkelijk nieuws!! Veel sterkte!
Och tranen in mijn ogen.
Geen woorden maar een knuffel<3333333
Ik krijg gewoon tranen in m’n ogen bij het lezen van je artikel. Nog heel veel sterkte gewenst!