bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker

Pap 2, baarmoederhals onderzoek.

Januari 2017 werd ik 30, vrij vlot daarna kreeg ik een uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker. Een uitstrijkje laten maken is niet mijn hobby en ik bleef het maar uitstellen. Tommy bleef er op hameren dat ik het toch moest doen. In december besloot ik tussen het klussen en verhuizen door toch maar een afspraak te maken bij de huisarts. Dan was ik er vanaf.

Ik maakte een afspraak voor een uitstrijkje, stond gespannen bij de huisarts en vloekte 5 minuten later de boel bij elkaar. Ze hadden de afspraak niet in de agenda gezet en ik moest later maar een keer terugkomen met een nieuwe afspraak. Doel 1 voor 2018 is dus het regelen van een nieuwe huisarts. Nou goed, 2 weken later stond ik weer gespannen in de wachtkamer en dit keer werd ik wel geroepen. Broek uit, ondergoed uit, Happy Socks bleven aan uiteraard. Voetjes op de rand van het bankje, billen ver naar voren en toen werd het uitstrijkje afgenomen. Mooi, daar was ik vanaf dacht ik.

Pap 2. Twee op de honderd vrouwen, één van die twee ben ik.

pap 2 baarmoederhals onderzoek

Binnen een week kreeg ik een telefoontje van de huisarts, pap 2 hadden ze geconstateerd. HPV en en afwijkende cellen werden aangetroffen. Ik kreeg een doorverwijzingnaar het ziekenhuis voor verder onderzoek. Ik was niet blij, ik dacht er vanaf te zijn na het uitstrijkje bij de huisarts. Het is niet zo dat ik me na deze uitslag veel zorgen maakte. Het is ook niet zo dat ik preuts ben. Ik vind zo’n onderzoek gewoon heel naar, de hele manier van hoe je moet gaan zitten/liggen en hoe iemand met een eendenbek bij je naar binnen gaat turen. Het is ongemakkelijk en niet prettig en ik vind het gewoon klote of kut, dat past misschien beter bij dit verhaal.

Colposcopie.

Nou goed, 2 januari stond ik met mijn pap 2 in het ziekenhuis. Gelijk het nieuwe jaar maar goed beginnen. Kuch. De mannelijke gynaecoloog stond me al op te wachten samen met 2 dames. Ja ja, hij ging naar binnen kijken, de 2 dames zouden tijdens het onderzoek naast me staan. Zat ik weer in zo’n stoel met mijn Happy Socks in beugels. Niet happy. Ik mocht mee kijken als ik wilde op een scherm, prima afleiding leek mij. Zo kon ik mijn baarmoedermond zelf ook eens zien. Ik kreeg ook de ingezoomde versie van de afwijkingen te zien. Twee verschillende soorten werden door de gynaecoloog aangestipt. Top.

Deze twee plekjes met afwijkingen zou hij direct weghalen en dus kreeg ik 4 kleine prikjes met verdoving bij mijn baarmoedermond. Nu mocht ik ineens niet meer mee kijken want 1 van de dames gaf een zwieper tegen het scherm. Even hoesten bij ieder prikje om deze niet te voelen ging best goed, ik zat er bij 1 naast, of hij zat naast mijn hoest. Vervelend gevoel. Van het verwijderen van het weefsel heb ik niets gevoeld, de verdoving deed zijn werk en gaf mij trillende benen en een opgejaagd gevoel. Voorspeld door de dames zou dit na een uurtje weg moeten zijn. Nu word mijn weefsel op kweek gezet en als het goed is zou ik er nu vanaf moeten zijn. Volgende week krijg ik een telefoontje met de uitslag. Dan zijn er 2 weken voorbij.

Na het onderzoek.

De eerste twee weken na dit onderzoek mag ik geen tampons gebruiken, niet zo erg, ik was toch niet van plan om ongesteld te worden. Ik mag niet in bad, irritant, want ik heb net mijn eerste Lush bestelling binnen. Life ain’t no glitterende zoete badbruisbal. Ik mag geen sex hebben, ook irritant, maar alles voor de goede genezing! Ik mag niet sporten. Dat laatste vind ik natuurlijk vre-se-lijk, de mensen die mij kennen snappen dat natuurlijk helemaal. Geen idee hoe ik dat 2 weken moet volhouden ; )

Over een half jaar moet ik terug voor een controle uitstrijkje en dan hoop ik dat dat het laatste was van pap 2 en dit verhaal. Ben er wel klaar mee nu : )

21 gedachten over “Pap 2, baarmoederhals onderzoek.”

  1. Helaas jij ook al. Same here. Ook pap2 en HPV. Ik ben inmiddels een aantal jaar verder. De cellen zijn rustig geworden naar de HPV is er nog steeds (en ieder jaar het bezoek aan de gynaecoloog).

    Sterkte!

  2. O heftig zeg! Toch ga je er vaak stiekem vanuit dat het bij preventief onderzoek blijft. Ik moet nog maar mag ivm de zwangerschap nu niet. Dus een half jaar na de bevalling krijg ik weer een oproep. Heel veel sterkte ermee!

    1. Hopelijk is het daarmee inderdaad klaar en hoef je niet meer met enkel je happy socks daar in die stoel te zitten. Ik ga heel hard voor je duimen.

  3. Dat lijkt me best schrikken. Hopelijk is bij de volgende controle rustig. Sterkte met het herstel. Voor je het weet mag je weer sporten 😉

  4. Wel schrikken zeg! Ik vond het uitstrijkje zelf al heel naar, maar het vervolgonderzoek lijkt me ook geen pretje. Ik ben er gelukkig voor 5 jaar vanaf, bij mij was er niks gevonden. Hopelijk is het bij jou de volgende keer ook goed!

  5. Wat heftig zeg! Wel fijn dat ze alles nu weg hebben gehaald, hopelijk krijg je de volgende keer gewoon goed nieuws. Het lijkt mij trouwens ook verschrikkelijk, kleren uit en al dat gedoe. Inderdaad, het juiste woord is kut. 🙁

  6. Oh jeej, dat is schrikken zeg. Ik krijg hem ook binnenkort … En dit wordt echt geen tof onderzoek. Schijt nu al bagger haha.Ik hoop dat er een goede uitslag komt<3

  7. Vorige week voor n mammografie geweest, ook nie prettig. Wacht nog op de uitslag maar t zal wel goed zijn.
    Ik duim voor jou koekie.
    Wel verschrikkelijk dat je niet mag sporten, dat is toch wel jouw bijna 1e levensbehoefte😆
    Kuzzzz van je tante Pé

  8. Inderdaad heel kut! Hopelijk gaat het goed nu! Je gaat er toch altijd van uit dat het wel niets zal zijn. Ik toch.

    Ik kreeg twee jaar geleden een uitstrijkje , heel onverwacht toen ik bij de dokter ging voor iets anders. “Hé, als je 25 bent moet je een uitstrijkje laten nemen en binnen een paar maanden is het zover. Zullen we het nu even doen anders?” Euh oké. Voelde er gelukkig niets van maar het hele “gedoe” er rond is heel naar.

  9. Hier ook helaas een van die mensen die dus doorverwezen is. Ik had uiteindelijk PAP3A en CIN1. En het ging dan vooral om die laatste, Ook hier een coloscopie gehad. Inmiddels is het allemaal rustig en goed, maar ook bij mij is het HPV virus nog steeds aanwezig. Blijkt bij sommige vrouwen ook gewoon niet weg te gaan,,, Mijn ervaring staat ook op mijn blog, maar is al even geleden… 10 april 2015.
    Hopelijk heb je een goede uitslag over twee weken!

  10. Echt rot voor je. Maar je hebt je er kranig doorheen geslagen. Ik duim voor een goeie uitslag natuurlijk. En misschien helpt het om tijdelijk even wat meer sport op tv te kijken? Of is dat dan juist dat je ziet wat je mist?

  11. He das toch wel schrikken he Sammie! Vond het wel interessant om te lezen, hoewel het voor jou een minder prettige ervaring was. Ik word ook bijna 30, dus ik ben voorbereid. Ik ben erg benieuwd of het nu helemaal weg is bij je! Ga je er nog een post over schrijven?

    1. Ik denk dat ik er nog wel een blog over schrijf, over een half jaar. Als het weer tijd is voor een nieuw uitstrijkje. De uitslag van wat ze op kweek hadden gezet was goed gelukkig. Voor nu zit ik dus weer goed, maar het kan zomaar dat het over een half jaar weer raak is. Dat wacht ik maar even af. Ja, toch een beetje schrikken, ik had het gewoon totaal niet verwacht, ik dacht uitstrijkje maken en klaar met die gein. Ik ben achteraf wel blij dat ik toch gegaan ben dus ik zou zeker aanraden om te gaan nadat je de uitnodiging hebt ontvangen. Better safe than sorry denk ik nu.

  12. Gelukkig hoeft het niet altijd verontrustend te zijn. Bij jou dus ook niet uiteindelijk.
    Mijn dochter had 2 jaar geleden Pap3. Schrok zich rot, want net hersteld van een basaalcelcarcinoom in haar wang, dat diep weggesneden moest worden. Maar na 2x een uitstrijkje was het normaal. Daarna mocht ze een jaar wegblijven voor alle zekerheid omdat ze zo bang was. Nu alles OK.

Reacties zijn gesloten.

Scroll naar boven